Po rabusiach, zamek znalazł się pod rządami Macieja z Łagowa, który z zapuszczonej sadyby łotrów zostaje odnowiony i wzbogaca się o renesansowe części. Dwa wieki później zamek zostaje zniszczony przez wojska szwedzkie, a wreszcie opuszczony w 1774 roku zaczyna popadać w ruinę.
Pośród komnat, korytarzy i dziedzińców Zamku Grodno krąży wiele legend i podań. Studnia pośrodku dziedzińca, którą Turczyn w niewoli kopał lat 20, Biała Dama ukazująca się w nad ową studnią w księżycowe noce, zamurowana przez ojca Małgorzata, co nie chciała starca za męża i giermek zrzucony z wieży. Historie takie usłyszymy w każdym polskim zamku. Zamek Grodno ma jednak coś jeszcze, ma aurę tajemnicy, jaką dla dzisiejszego człowieka zawsze już okryte są czasy średniowiecza i renesansu. Nie znajdziemy tutaj banalnego przepychu pałaców i twierdz późniejszego klasycyzmu. Wystawiony na wysokiej grani, ciasny i ascetyczny we wnętrzach – choć na zewnątrz bogaty w detale architektury - zmusza do zadawania pytań o sposób, w jaki żyli jego niegdysiejsi mieszkańcy, jak radzili sobie w tych surowych warunkach? Odpowiedź nie jest nam dana, ale w jakiś sposób intuicyjnie czujemy ją w zapachu murów, w szczegółach i całościach architektonicznych zjawisk, w panoramach rozciągających się z zamkowej wieży, w całej niesamowitej atmosferze zamku.
Zamek Grodno powstał z kamienia, rozłożony na planie nieregularnym dopasowany został swymi murami do kształtu szczytu góry Chojna (450m n.p.m.). Składa się z dwóch części: zamku górnego – starszego i zamku dolnego z zabudowaniami gospodarczymi i pięknym budynkiem bramnym. Na zamku górnym znajduje się wysoka wieża, budynki mieszkalne i mały dziedziniec ze średniowieczną cysterną na wodę. Na wieżę prowadzą ciasne, strome schody, ale warto jest wejść na taras wieży, z którego rozciągają się przepiękne panoramy na okoliczne góry i doliny. Krótką wizytę w zamkowych komnatach i jego korytarzach kończymy na górnym dziedzińcu, pośrodku którego jest studnia. Znajdziemy tutaj wejście do sali tortur, w której możemy wyobrazić sobie czasy Inkwizycji oglądając zrekonstruowane urządzenia i narzędzia tortur.
Na zamku cyklicznie organizowane są w okresie letnim dwa przedsięwzięcia kulturalne: Ogólnopolski Festiwal Filmów Amatorskich „Biała Dama” oraz Średniowieczny Jarmark Księżnej Agnieszki.
Zamek Grodno należy do najstarszych na Dolnym Śląsku. W dokumentach pierwsza o nim wzmianka pochodzi z 1315 roku i mówi o warowni jako własności księcia świdnicko-jaworskiego Bernarda. U schyłku tego samego stulecia zamek wraz z księstwem zostaje przejęty przez koronę czeską. W wieku XV Grodno odnotowany został jako siedziba kolejnych rabusiów napadających na okoliczną ludność i karawany kupieckie, a wśród nich Jerzy Mühlheim, a po nim ród Czetryców. Po rabusiach, zamek znalazł się pod rządami Macieja z Łagowa, który z zapuszczonej sadyby łotrów zostaje odnowiony i wzbogaca się o renesansowe części. Dwa wieki później zamek zostaje zniszczony przez wojska szwedzkie, a wreszcie opuszczony w 1774 roku zaczyna popadać w ruinę.
Jego dzisiejsze oblicze zawdzięczamy Johannowi Gustawowi Büschingowi z Wrocławia, który w 1823 roku uratował zamek przed rozbiórką i rozpoczął jego przystosowanie do celów turystycznych, powstała m.in. restauracja i muzeum ze starym uzbrojeniem.
Zamek Grodno - http://zamekgrodno.pl
